Studenten laten met animatie zien dat racisme van generatie op generatie wordt doorgegeven.
Shimi Asresay en Hili Noy studeerden met Strange Fruit af aan de Bezalel Academy of Art and Design (een bekende animatieschool in Jeruzalem, Israël).
Het verhaal
De dagelijkse routine van een vader en zijn zoon wordt plots verstoord door de ontmoeting met een vreemde jongen. Hij heeft een andere kleur. Het verhaal laat zien dat angst en haat voor vreemdelingen erg gemakkelijk kan worden aangeleerd. En dat de rollen even gemakkelijk kunnen worden omgedraaid.
Holocaust en huidskleur
“We wilden in onze film racisme bespreken, een onderwerp dat pijnlijk voor ons is. We hebben er elke dag mee te maken door de gedachten aan familieleden die de dood vonden tijdens de Holocaust en alledaags racisme vanwege huidskleur en religie. Ons eigen verhaal was het uitgangspunt om tot een universeel concept te komen”, aldus de makers. “Met die gedachten kozen we ervoor om ons verhaal te vertellen met veel symboliek. Het speelt ook af op een plaats die overal in de wereld zou kunnen zijn.”
Billie Holiday
“We lieten ons tijdens onze research inspireren door het lied ‘Starnge Fruit’ van Billie Holiday: ‘Black bodies swinging in the southern breeze / Strange fruit hanging from the poplar trees’. Een ideale titel voor onze film.
Monochroom
“Voor de visuele stijl lieten we ons inspireren door schetsen, een oude techniek die we wilden vernieuwen door digitalisering. Het kleurenpallet is monochromatisch met een tintje turquoise. De film is op een klassieke manier geproduceerd en dit proces nam uiteindelijk negen maanden in beslag: vijf maanden voor het script en storyboard en vier maanden zonder nachtrust voor de productie.”
Marcel Groenewegen
in Tilburg